شعری برای عدم

چه کسی گفت خدا همبستر ندارد؟
خودم دیدم
خودم شنیدم
صدای نفسهای شهوانی اش را وقتی به ستاره ها چشم دوخته بودم

چه کسی گفت که او بزرگ است؟
من که می دانم او از پدر بزرگتر نیست
حتی صدای تکبرش به صدای پدر می ماند
مادرم هم که او را قد پدر می پرستد
پس که می گوید که با پدر تفاوت دارد؟
مادر لباسها را می شوید و بر طناب می آویزد
او از خدا می خواهد که کاش لباسها را زود خشک کند
تا برای مهمانی شب بپوشیم
پدر هم خورشید را به گردش در می آورد و در یک ربع ساعت
ما لباسهای تمیزمان را می پوشیم
در میان دستهای پدر و مادر شیتطنت را هم به خدا یاد می دهیم

پدر و مادر دور از چشم خدا در خلوت هم،همدیگر را می ستایند
اما من که می دانم خدا همان پدر است
و مادرم بنده­ی روزهای مبهم دوگانگی.


نارین
2007-12-24